Hlutgerving

Hlutgerving er að mörgu leyti andstæða persónugervingar því að þá fær það sem er lifandi eiginleika dauðra hluta. Það er líka hlutgerving þegar hið óáþreifanlega – huglæga, verður áþreifanlegt, – hlutlægt.

Dæmi um fyrrnefnt er eftirfarandi ljóð. Athugið sérstaklega hvernig skáldið hlutgerir hugtök með því að tengja þau ákvæðisorði.

Leingi var ég lokaður gluggi.

Um mig léku
í óþoli kvöldsins
mín sæla birta
og hinn svali skuggi.

Unz þeim fagnaði
opinn gluggi.

Og allir hrópuðu:

Opinn gluggi –
(Glugginn, Þorsteinn frá Hamri)

Dæmi um hið síðarnefnda er t.d. næsta ljóðbrot.

Og tunglskin hverfleikans
tollir við hendur mínar
eins og límkenndur vökvi
verðandinnar.
(Tíminn og vatnið)