|
|
Verkefni
Hallgrímur Pétursson
- Skoðið stílfræðina til að
auðvelda ljóðlesturinn.
1. Heilræðavísur, 34. bls. í bókmenntasögunni.-
Hvaða uppeldisþættir birtast í vísum Hallgríms?
Hvejir þeirra halda gildi sínu enn þann dag í
dag og hverjir hafa dottið upp fyrir? Hvar og hvernig tengist uppeldi
og trú?
2. Leirkarlsvísur, 39. bls. í bókmenntasögunni.
Gerið grein fyrir myndmáli kvæðisins og útskýrir
hvernig myndmál og trú haldast í hendur.
Samkvæmt biblíunni er maðurinn gerður
úr leir. Eins er með leirkarlinn, drykkjarílátið,
sem Hallgrímur yrkir um. Það eiga þeir sameiginlegt,
báðir skapaðir úr leir, þess vegna eru þeir
skyldir. Báðir þurfa þeir styrkja hönd,
mælandinn hönd guðs, leirkarlinn þess sem drekkur.
Báðir geta hrasað, báðir geta brotnað.
En munurinn liggur í því að maðurinn á
sér viðreisnar von vegna náðar guðs en ekki
er hægt að líma drykkjarílátið saman
á viðunandi hátt.
3. Um dauðans óvissan tíma, 75. bls.
í Rótum. Gerið grein fyrir myndmáli 1.
og 3. erindis. Skýrið hugsunina í 2. og 4. erindi. Hvaða
skoðun birtist bæði í 3. og 5. erindi? Útskýrið
trúarskilninginn í 7. erindi.
1. er. Lífinu, er líkt við blómstur,
blóm. Blómið vex að morgni en þegar sláttumaðurinn
kemur er það slegið á örskotsstundu og líf
þess endar. Eins er með lífið, það endar
skyndilega.
3. er. Dauðanum er líkt við sláttumann
sem slær hvað sem er, gerir ekki greinarmun á fögrum
eða ljótum jurtum, allt er metið eins. Af þessu
eigum við að draga þá ályktun að dauðinn
gerir ekki greinarmun á gömlum, ungum, ríkum, fátækum,
vinsælum, óvinsælum, fögrum, ljótum.
2. er. Æskan og ellin á sitt líf,
æskan fjörug, ellin aðeins þyngri. En allir munu
deyja, allir vita af því, enginn fékk undaþágu
eða sleppur vegna klíkuskapar.
4. er. Hið sama og í 2. er. nema hér
ítrekað að það skiptir engu hvort við erum
sátt við þessa staðreynd eða ekki.
3. og 5. er. Ég ítreka það sem
stendur að ofan. Dauðinn gerir ekki greinamun.
7. er. Mælandinn gerir sér grein fyrir
því að dauðinn mun ekki gera greinarmun á
honum og öðrum. Í seinni hluta, 'Adams eðli', er
minnt á erfðasyndina sem allir menn bera. Adam var skapaður
úr leir, mælandinn verður aftur að mold, sbr. það
sem er notað við jarðarfarir: Af moldu ertu kominn, að
moldu skaltu verða, af moldu skaltu upp rísa. Þetta
er tilvitnað eftir minni, á seinni árum nota sumir
prestar nýrri útgáfu með sömu hugsun.
Tíunda erindið er stundum sungið við
jarðarfarir og lýsir trúnni á hvernig Jesús
dó fyrir mannkynið friðþægingardauða
og mælandann þar með líka.
4. 25. Passíusálmur, 79. bls. í Rótum.
- Á 38. bls. í bókmenntasögunni
er texti úr Nýja-testamentisþýðingu Odds
Gottskálkssonar. Finnið dæmi um líkt orðalag
í 25. Passíusálmi.
- Hvar lýkur endursögn biblíutexta
og hvar byrjar útlegging?
- Finnið erindi þar sem sagt er frá
brottför Adams og Evu úr Paradís.
- Finnið erindi þar sem talað er um höfuðbúnað
og klæðnað: 1) Jesús, 2) Adams og Evu og 3) manna.
Gerið grein fyrir hvernig Hallgrímur tengir þessi
fyrirbæri saman.
- Að vera inni og að vera úti. Finnið
alla staði í sálminum þar sem inn og
út er notað og athugið hvaða orð fylgja
þeim hverju sinni. Útskýrið hvernig Hallgrímur
notar þessa hugmynd í tengslum við 1) Jesús,
2) Adam og Evu og 3) mennina og hvernig þetta tengist erfðasyndinni
og fórnardauða Krists.
- Lesið nú fjögur síðustu
erindi Um dauðans óvissan tíma og lifið
heil.
Er ekki hægt að samþykkja að 3. er. sé
blanda af endursögn og útleggingu?
Brottför Adams og Evu úr Paradís er í 7.
er. Blóðskuldin er erfðasyndin, kvalahnúturinn
vísar í samviskubitið sem mennirnir hafa vegna sektar
sinnar. Og klæðnaðurinn vísar í að
Adam og Eva töldu sig þurfa að fela nekt sína
þegar þau átu af skilningstrénu og öðluðust
skilning.
Jesús er með þyrnikórónu og purpurakápu
honum til háðungar. Adam og Eva eru klædd forsmánarflíkum.
En mælandinn mun þegar hann er leiddur í himnaríki
vera klæddur réttlætisskrúða og dýrðarkórónu.
Þannig tengir hann það hvernir Jesús dó
fórnardauða og tók á sig syndir mannanna
við búnaðinn sem Jesú fær, Adam og Eva
voru í forsmán, en vegna friðþæginardauða
Jesús er mannkyninu búið réttlæti og
dýrð.
Varðandi nýjan lestur á síðustu erindum
Um dauðans óvissan tíma, takið eftir síðustu
línunni í siðasta erindi. Hann óttast ekki
óumflýjanlegan dauðann.
5. Í bókmenntasögunni eru nokkrar þjóðsögur
tengdar Passíusálmunum (37. og 42. bls.). Útskýrið
skilaboðin og gamansemina sem felst í sögunum.
© Kristinn Kristjánsson
|
|